En dan zijn we ineens met 12.

Munaaya is eigenlijk alleen de eerste week geweest. We weten niet precies waarom ze niet meer komt, want Munaaya zelf vond het superleuk op school. Ik hoorde op de markt, van iemand uit haar omgeving dat ze school niet leuk vond. Dat geloven wij eigenlijk niet. Wij denken dat er niemand is om haar van haar huis naar het postkantoor te brengen. Helaas…. 

Maar nu zijn er dan toch 3 nieuwe leerlingen. Een daarvan was er vorige week al. Zijn naam is Richmond of Maami. Het is een jongen van ongeveer 8 jaar met autisme. Hij heeft een slappe spiertonus en loopt daardoor slungelig. Hij is snel moe en kan niet rennen. Hij wil dingen graag op zijn eigen manier doen. Hij heeft het meeste contact met Faith.

Dan hebben we ook David. David is rond de 13 jaar en heeft het syndroom van Down. Het is een schat. Maar omdat hij de oudste is van de groep, heeft hij bedacht dat hij het voor het zeggen heeft. Helaas voor hem is dat niet zo… Hij houdt erg van fietsen. Zo veel, dat hij de tweede dag al op de ‘grote’ weg naar Sandema was, bij de tweede brug.

Kojo heeft hem gelukkig terug kunnen halen! Dus fietsen mag hij nu tijdelijk niet meer, totdat we een manier hebben gevonden om aan te geven hoe ver hij mag gaan.

En, ‘last but not least’: Elijah. Elijah is een jongen van rond de 10. Hij is slim en kon al snel aansluiten bij Gilbert en Ezekiel. Elijah heeft een evenwichts-probleem. Daarom valt hij geregeld op de grond. Hij heeft een heldere schaterlach, waarmee hij duidelijk aangeeft dat hij het naar zijn zin heeft in de groep!

Op de foto’s is duidelijk te zien hoe de nieuwe kinderen opgevangen worden in de groep. Om blij van te worden!