Het was een hele voorbereiding op Independence Day. Onze kinderen vinden het leuk om te oefenen voor het marcheren. En iedereen is erg blij dat ook de Community Based Workshop mee marcheert, rolstoelen duwend.

Het verschil tussen de mars van vorig jaar (onze eerste keer) en nu, was dat het nu niet zo onverwacht kwam, en we hadden de ervaring al. Mooi om te zien is dat Ezekiel en Saviour vorig jaar erg verlegen waren om zelf te marcheren (op hun knieën). Nu wilden ze niet meer horen over gedragen worden of in een rolstoel zitten! Ze waren zo trots! En we waren trots op hen!

De organisatie was veel beter: omdat we erg langzame 'marcheerders' zijn, zal de school achter ons ons waarschijnlijk willen inhalen. Dit jaar gaf de organisatie ons ruim de tijd voordat de andere scholen mochten vertrekken.

Voordat we konden marcheren waren er veel toespraken en een demonstratie in marcheren door de Senior High Schools van Sandema. Eindelijk mochten we vertrekken! We marcheerden op een plein. Vooraan begroet je de politiecommandant, de waarnemend directeur van GES, de militairen en een vertegenwoordiger van de District Assembly. De vertegenwoordiger van de District Assembly, de coördinator, gaf ons 300 GH¢, de Koningin-Moeder gaf ons 20 GH¢, en iemand van het publiek schonk elk 10 GH¢ aan Saviour en Ezekiel.



De volgende dag hebben we dat geld gebruikt voor een traktatie aan de hele groep!