Omdat de mensen het dak zouden komen maken, én omdat de muren gestukt zouden worden, én omdat het een zootje was, zijn we begonnen met de grote schoonmaak. Het probleem hier in Ghana is dat iedereen al het afval gewoon op de grond laat vallen, ook al staat er een prullenbak op 1 meter afstand. Het hele land is dus vergeven van dwarrelende plastic zakjes, lege flessen (die vaak weer opgeraapt worden om hergebruikt te worden) lege blikjes en andere zooi. Er bestaat nu blijkbaar wel een vuilophaaldienst, maar hoe dat precies werkt weet ik (nog) niet. Het lijkt alleen voor de bedrijven te zijn.  



Eigenlijk is het de bedoeling dat je je eigen vuil verbrandt: voor mijn huis is een ‘wandelende’ stookplek. De watchman steekt daar ’s avonds de brand in. Voor de dieren gooi ik het groene afval & botjes en zo op een andere plek: dan vinden ze ook iets als ze komen zoeken, anders wordt het gewoon mee verbrand. Dat vindt de watchman niet zo fijn, want de dieren blijven alles omver snuffelen en hij moet dat dan weer opruimen!  

Maar goed, terug naar onze opruimactie. De kinderen van Naasa hebben eraan meegewerkt en ook een stel pubers. Dat was leuk om te zien, want die hadden er eigenlijk helemaal geen zin in. Pas toen ik met mijn fototoestel aan kwam werden ze iets actiever. De lagereschoolkinderen daarentegen waren super enthousiast. Ze sloegen wel hele delen over! Maar dat kwam omdat ze plastic vaak niet eens als afval herkennen! Kun je nagaan!  

Ik heb dus hier en daar op wat afval gewezen; de kinderen hebben het verzameld op een plek een stukje van de school. Daar wordt, door groot en klein het vuur gaande gehouden. En als het goed brandt, laten ze het gewoon branden: niemand die er meer op let! Uiteraard hebben we de kinderen een kleinigheidje betaald! Ze hebben het keigoed gedaan!