Wat zijn we gegroeid in deze korte tijd. En dan bedoel ik niet in aantallen kinderen, maar in onze werkwijze. Daniël, de assistent teacher en Mary, onze vrijwilligster, geven steeds beter les. Mary ontwikkelt zich als de fysiotherapeut. Ze heeft daar een paar training in gedaan en dat helpt enorm. Wat wil ik haar graag een volwaardig salaris betalen: ze is haar gewicht in goud waard. Ze werkt het meeste met Rosemund en Loïs. Dat zijn onze jongste kinderen en beide kunnen ze nog niet zelfstandig zitten.

Ze oefent ze nu om de gewrichten losser te masseren en ze zo te helpen om de zithouding aan te nemen. Als de ouders de oefeningen thuis zouden kunnen voortzetten, zou dat geweldig zijn.

Waarschijnlijk is dat lastig voor de ouders, omdat Loïs het niet fijn vindt en huilt. Maar ze gaat met sprongen vooruit. Woensdag zat ze heel even helemaal zelfstandig. Geweldig!

Verder zijn we bezig om Junior en Gilbert zelfstandig te laten eten. Gilbert gaat dat goed af, al moeten we zijn tafel en rolstoel wel schoonmaken als hij klaar is. Maar dat is geen probleem. Voor Junior is het wat moeilijker. Maar hij eet zelfstandig. Daarna stopt Mary hem onder de douche. Dat is dan ook wel nodig. Maar hij gaat vooruit.



De volgende stap is om hem met zijn rechterhand te laten eten: dat is de fatsoensnorm hier in Ghana.