Ik zou bijna zeggen: ’Helaas dat de universiteiten niet langer staken.’ Het is namelijk zo dat Paul, zelf in een rolstoel, 3 weken als vrijwilliger bij de Lumen Mundi Foundation heeft gewerkt. Hij is een ‘self-made’ student, want sinds hij polio heeft gehad, heeft hij van het thuisfront geen ondersteuning meer gehad. Nu wilde hij gaan beginnen aan zijn tweede jaar Integrated Science in de universiteit van Winneba. Helaas voor hem gingen de lecturers staken.

Een supergroot geluk voor ons!

Hij heeft veel gedaan en veel geleerd. Zijn enthousiasme bracht de kinderen aan het lachen en hij kreeg de kinderen ook steeds weer gemotiveerd om verder te werken. Hij heeft geleerd dat onderwijs niet gaat om voor- en nazeggen, maar om inzicht. Een klein voorbeeldje hiervan: Hij wilde heel graag leren hoe je kleuren kunt mengen. De theorie heeft hij wel geleerd, maar hij heeft het nog nooit zelf gedaan.

Dus in zijn afscheidsboekje zit nu een bladzijde met de mengkleuren.

Verder zitten er de handafdrukken van de kinderen in en de staf heeft ook een aantal bladzijden gemaakt. Richard heeft een kalebas voor Paul gemaakt. Paul was er superblij mee.

Hij krijgt nu nog de afgedrukte foto’s van zijn afscheid. Het was een leuk feestje.

Jammer dat Gilbert er niet bij kon zijn!