Waar we, ik, niet aan gedacht had, was dat er ook gekookt moet worden. Daar had ik wel aan gedacht, maar niet aan het feit dat daar dan ook een plek voor moet zijn. Martha is onze kokkin en die heeft de eerste 3 dagen in de volle zon staan koken. Daar werd ze niet blij van. Ze zag eruit alsof ze met kleren aan gedoucht had!

Richard en Kojo zijn meteen begonnen met het maken van een ‘noodkeuken’. Nu is een keuken in Ghana niet zoals in Nederland een ruimte met spoelbakken, een gasfornuis, een afzuigkap en een afwasmachine. Hier bestaat een keuken uit een ruimte waar je kookt op een ‘colepot’. Het lijkt een beetje op een autowiel, misschien is het daar zelfs wel van gemaakt. Daarin wordt houtskool gedaan en daarop wordt een enorme kookpot gezet. (Onze meegenomen pannen vinden ze hier te zwaar en te onhandig. (Sjaak, jouw enorme pan wordt elke dag gebruikt!)

Wegens de rookontwikkeling kun je dus het beste buiten koken. Maar omdat het regenseizoen eraan komt én omdat koken in de volle zon absoluut niet fijn is, staat er nu een ‘noodkeuken’. Aan ons gebouw geplakt aan de achterkant. Gemaakt van golfplaten. Om de hygiëne toch een beetje te kunnen waarborgen ligt er een vloer in van ongebruikte cementen stenen. Kan er in ieder geval geveegd worden!

De bouw van de nieuwe keuken is gestart door het maken van gravel stenen.

En we bouwen verder…